- باده شیراز (دَ / دِ یِ)
بادۀ شیرازی. بمعنی شرابی که در شیراز اندازند. مخلص کاشی گوید:
غربت افتاد چو دلخواه وطن میگردد
باده را شیشۀ شیراز کند شیرازی.
ملا مقیما گوید:
پیاله نوش که خواهد شکست بر جنت
خمار بادۀ شیرازت از شراب طهور.
محسن تأثیر یزدی گوید:
حسن و عشق و عاشق و معشوق هم شهری خوش است
بادۀ شیراز باید شیشۀ شیراز را.
(از آنندراج) ، در تداول عامه، مرادف عرق کش
غربت افتاد چو دلخواه وطن میگردد
باده را شیشۀ شیراز کند شیرازی.
ملا مقیما گوید:
پیاله نوش که خواهد شکست بر جنت
خمار بادۀ شیرازت از شراب طهور.
محسن تأثیر یزدی گوید:
حسن و عشق و عاشق و معشوق هم شهری خوش است
بادۀ شیراز باید شیشۀ شیراز را.
(از آنندراج) ، در تداول عامه، مرادف عرق کش